Terapia zajęciowa odgrywa ważna rolę w rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Pozwala ona na pokonanie wielu ograniczeń wypływającej nie tylko z upośledzenia, ale także tych, które utrwaliły się u niepełnosprawnych w wyniku zaniedbania w środowisku rodzinnym, nudy, lenistwa czy stereotypów.
Mając na uwadze dobro osób z niepełnosprawnością intelektualną warto zwrócić większą uwagę na niezbędne dla ich rozwoju wymagania środowiskowe, na sposób w jaki traktowani byli i są w sytuacjach życia codziennego i na atmosferę w jakiej odbywa się jeden z najtrudniejszych dla ich samorozwoju proces akceptacji siebie. W stworzeniu optymalnych dla rozwoju tych osób warunków, niezwykle istotne jest wieloaspektowe zrozumienie wymiaru niepełnosprawności, owocujące obiektywną i realną oceną wpływu niepełnosprawności na funkcjonowanie człowieka, pozytywnym nastawieniem poznawczym oraz zachowaniami prospołecznymi w stosunku do niepełnosprawnych intelektualnie tj. podejmowaniem z tymi osobami współpracy, naturalną życzliwością i przeciwdziałaniem izolacji. Tylko szeroko rozumiana terapia zajęciowa, opieka, aprobata środowiska rodzinnego, opiekuńczego i pozaopiekuńczego może przyczynić się do znacznego zmniejszenia napięcia towarzyszącego osobom z niepełnosprawnością intelektualną w otaczającej ich rzeczywistości.
Trzeba sobie uzmysłowić fakt, że nie tylko osoby „zdrowe” mogą wiele ofiarować niepełnosprawnym, ale i niepełnosprawni intelektualnie mogą ich czymś ubogacić. Doświadczają tego, że wszyscy mają równe prawa, choć różne są ich możliwości. W związku z tym mniejszego znaczenia nabierają zdolności i sprawności danej osoby, a większego ona sama jako niepowtarzalna, godna poszanowania jednostka. Rozwija się ich zdolność zrozumienia potrzeb drugiego człowieka, rozpoznawania jego stanów emocjonalnych, reagowania na jego nastroje, temperament, motywacje i potrzeby. Wzrasta też umiejętność rozpoznawania i nazywania własnych emocji, połączona z przyswojeniem sobie sposobów ich wyrażania.
Oprac. na podstawie: Sławomir Szatkowski „Terapia zajęciowa w Domu Pomocy Społecznej w Grazymach jako forma rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną”. Praca dyplomowa napisana pod kierunkiem dr Marty Wójcik. OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego WYDZIAŁ PEDAGOGICZNY